Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Ζητούνται νύφες και κατανόηση

Γεια σας.
Με αφορμή μια ανταλλαγή σχολίων με τον συμπατριώτη μας VAD κατά κόσμο ΑΠΟΥΡΩ,θα ήθελα να αναφερθώ στην υπογεννητικότητα,που μαστίζει και το χωριό μας.
Καταντήσαμε τα τελευταία χρόνια - ενώ να έχουμε από τις αρτιότερες στην Ελλάδα σχολικές κι αθλητικές υποδομές - να μην έχουμε έμψυχο ανθρώπινο δυναμικό να τις επανδρώσει.
Είναι αποτέλεσμα διάφορων παραγόντων:
1) Κακές οικονομικές καταστάσεις οδήγησαν πολλούς νέους,εκτός Κολινδρού για μια καλύτερη τύχη.
2) Κακές συνθήκες διαβίωσης - όχι οικονομικές - επίσης ανάγκασαν πολλά παιδιά να μεταναστεύσουν.
3) Η αρρωστημένη νοοτροπία του ευ ζην που υπάρχει σε αρκετούς συγχωριανούς μας,έδιωξε πολλούς νέους από τα σπίτια τους.
4) Η αναποφασιστικότητα των νέων του χωριού μας να δημιουργήσουν οικογένεια είναι μια άλλη σοβαρή αιτία.
5) Η έλλειψη "νυφών",επίσης.
Υπάρχουν κι άλλες υποδεέστερες αιτίες,αλλά αυτές είναι οι κυριότερες πιστεύω.
Θα σταθώ στη τρίτη παράγραφο για να κάνω μια παρατήρηση.
Με την αρρωστημένη νοοτροπία εννοώ συν τοις άλλοις και την αντίληψη που έχουν κάποιοι,ότι το δικό μου είναι και το καλό.
Το απολυταρχικό και αντιδημοκρατικό κατάλοιπο ή κουσούρι,που άφησαν κάποιες πολιτικές κυρίως καταστάσεις στο τόπο μας.
Στέκομαι επίσης στη πέμπτη παράγραφο για τις νύφες.
Τα νέα κορίτσια πλέον,όπως και σε όλη την Ελληνική τουλάχιστον επαρχία,μόλις ενηλικιωθούν,εκπληρώνουν ένα από τα όνειρα για ανεξαρτητοποίησή τους.
Φεύγουν από τα στενά όρια της μικρής επαρχίας,να κάνουν τη δική τους ζωή,ανενόχλητες και το κυριότερο,δίχως τα επαρχιώτικα μάτια στραμμένα πάνω σε κάθε τους βήμα.Δε σημαίνουν αυτά ότι δε σκέφτονται να κάνουν δική τους οικογένεια.Είναι από τα άλλα όνειρά τους,αλλά τα οριοθετούν.
Αυτό με τα στραμμένα μάτια,ασφυκτιά όμως και πολλά νέα αγόρια,που θέλουν να κάνουν διαφορετική ζωή από τη συνηθισμένη των κοινών αντρών της επαρχίας.
Είναι δύσκολη υπόθεση να "πνίγεσαι" στο τόπο σου,στα δικά σου λημέρια και σοκάκια και θέλει μεγάλη κατανόηση από τους υπόλοιπους για να βοηθηθείς και να επιβιώσεις.
Τρόποι διαφυγής υπάρχουν αρκετοί κι εύκολοι για τους νέους,επιστροφής δε βλέπω.
Δε πρέπει να ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι δυνατοί χαρακτήρες και πολλοί δεν αντέχουν και λυγίζουν σε δύσκολες καταστάσεις,με αποτέλεσμα η διαφυγή τους από τη πατρίδα που τους χλευάζει,να είναι μονόδρομος.
Μ'αυτά και μ'αυτά δε γεννάμε πλέον παιδιά κι ο Κολινδρός αλλά και η Ελληνική επαρχία ερημώνει,ενώ οι πόλεις γεμίζουν συνεχώς.
Το πρόβλημα είναι οικονομικό,κοινωνικό και πολιτικό και δε βλέπω να λύνεται από ανθρώπινο παράγοντα,παρά τις κατά καιρούς φιλότιμες αλλά ημιτελείς προσπάθειες που επιχειρούνται.
Αλλά ποτέ μη λες ποτέ και άσε τη φύση να δράσει,μάλλον να αντιδράσει.
Ίσως αναγκάσει πολλούς να επαναπατριστούν,για λόγους ισορροπίας της.

Λίγο μεγάλο το άρθρο σήμερα,αλλά μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα.


Ανακοίνωση:
Αναζητούνται κορίτσια κι αγόρια για δημιουργία οικογενειών.

Τόπος :Κολινδρός Πιερίας.
Στόχος :Δημιουργία οικογενειών με απώτερο σκοπό το γάμο.
Προέλευση :Θα μετρήσει η Ελληνική εντοπιότητα,αλλά δε θα απορριφθεί οποιαδήποτε άλλη.
Ηλικία :Αδιάφορο.
Πτυχία :Αδιάφορο.
Προϋπηρεσία :Αδιάφορο.
Μπόνους :
1) Παιδιά σε ήρεμο και καθαρό περιβάλλον(η καλύτερη αμοιβή που μπορεί να έχει κάποιος πια στη ζωή του).
2) Δωρεάν τα έξοδα και παράβολα γάμου,χαρακτηρισμός κι ένταξη στο σχέδιο πόλεως,ανάλογης τοποθεσίας - με χαμηλές τιμές αγοράς οικοπέδων -, σε συνοικία με την ονομασία "το όνειρο" κι ανέγερσης οικοδομών με χαμηλό συντελεστή δόμησης.
Τα πέντε πρώτα ζευγάρια θα αποκτήσουν δωρεάν το νέο τους οικόπεδο.
Στα επόμενα πέντε θα υπάρξει επιδότηση επιτοκίων,των δανείων πρώτης κατοικίας που τυχόν θα πάρουν.
Τα παραπάνω είναι μια ευγενική προσφορά του Δήμου Κολινδρού.

3 σχόλια:

VAD είπε...

Αν δεν αναβιώσει η βόλτα-το νυφοπάζαρο στον Παυσίλυπο,
μην περιμένεις επιτυχία του εγχειρήματος:))
Μήπως είμαι ρομαντικός;
Μάλλον,αλλάξανε οι εποχές...
Την καλησπέρα μου στο χωριό...

sakis είπε...

Μακάρι να αναβιώσει,αλλά γυναίκες που θα βρούμε για πασαρέλα;
Πρόλαβα τη βόλτα στα παιδικά μου χρόνια και μου έχουν μείνει τα σπόρια που πουλούσε σε χωνάκια από εφημερίδες,ο συγχωρεμένος ο κυρ Κώστας με το τροχήλατο πάγκο και το πλήθος κόσμου που συμμετείχε.

Ανώνυμος είπε...

τη μου θυμισατε τωρα,κυριος για τα σπορια