Δυτικές Συνοικίες for Ιωάννα

Γεια σας.
Βλέποντας χθες το βράδυ μια αφίσα στο Κολινδρό για μια συναυλία στο Αιγίνιο,το μυαλό μου γύρισε λίγα χρόνια πριν και στη μικρή Ιωάννα.
Η Ιωάννα από το διπλανό Αιγίνιο γεννήθηκε κανά μισάωρο μετά την κόρη μου στο ίδιο νοσοκομείο και στο ίδιο κρεββάτι στις 20/4/2005,υγιέστατη.
Με το πατέρα της το Χρήστο (παλιό μας γνώριμο),μοιραστήκαμε την αγωνία και την αναμονή για τη γέννηση των κοριτσιών μας.
Η μητέρα της η Δήμητρα,μάθαινε από την γυναίκα μου για τις πρώτες φροντίδες του πρωτότοκου παιδιού της,μιας και μοιραζόταν το ίδιο δωμάτιο του Ιπποκρατείου.
Για εμάς ήταν το δεύτερο παιδί,για το Χρήστο και τη Δήμητρα το πρώτο.
Βγήκαμε από το νοσοκομείο,κρατώντας επαφές με τα παιδιά και ιδιαίτερα οι γυναίκες μας.
Την είδα να βαφτίζεται στον Άγιο Ανδρέα του Αιγινίου.
Την είδα αργότερα να παίζει ένα καλοκαιρινό Σάββατο βράδυ στο Παυσίλυπο με την κόρη μου.
Ήταν η τελευταία φορά που την είδα.
Μια μέρα άκουσα στις ειδήσεις για ένα κοριτσάκι και το παππού της,από το Αιγίνιο Πιερίας,που υπέστησαν σοβαρά εγκαύματα από έκρηξη της τηλεόρασης του σπιτιού τους.
Το ρεπορτάζ έγινε μετά από καταγγελία,για καθυστέρηση στην εύρεση νοσοκομείου για τον παππού και την εγγονή του.
Δεν αναφέρθηκε όνομα εκείνη τη μέρα.
Εν τω μεταξύ,με τους γονείς της Ιωάννας χαθήκαμε και δεν είχαμε νέα τους.
Κάποια μέρα όμως μάθαμε από φίλο μας Αιγινιώτη,πως το κοριτσάκι που κάηκε ήταν η Ιωάννα.
Έπεσε η γη κάτω από τα πόδια μας.
Πήραμε τηλέφωνο τα παιδιά να μάθουμε,αλλά δεν απαντούσαν στα τηλέφωνα που είχαμε.
Ότι μαθαίνουμε για τη μικρή Ιωάννα και τη πορεία της υγείας της,είναι από δεξιά κι αριστερά.
Ο παππούς της λίγο καιρό μετά τη πυρκαϊά,υπέκυψε στα εγκαύματα και τη στεναχώρια του.
Η μικρή Ιωάννα τρέχει από Αθήνα στο εξωτερικό για επεμβάσεις,και από όσα άκουσα πρέπει να μαζευτούνε χρήματα για να ξαναπάει στο εξωτερικό για καλύτερη περίθαλψη και θεραπείες.
Βοηθάνε όσο μπορούνε οι Αιγινιώτες και οι συγγενείς των γονιών,το χαμόγελο του παιδιού,αλλά τα έξοδα είναι πάρα πολλά.
Οι γονείς δε δουλεύουν,είναι συνεχώς στην Αθήνα,δίπλα στο παιδί τους.
Δε μπόρεσα να μάθω νέα τους.
Δε θέλουμε να ενοχλήσουμε τώρα.
Δε ξέρουμε και πως να συμπεριφερθούμε.
Είναι δύσκολες οι στιγμές που περνάνε.
Δε μπορώ να γράψω τι ακριβώς έχει,διότι ελπίζω να είναι ψέμα και να συμβαίνει κάτι άλλο,πιο ευχάριστο.
Ένα ευχάριστο γεγονός πάντως,είναι πως αναπνέει πλέον δίχως μηχανική υποστήριξη.
Το ελάχιστο που μπορούμε και θα το κάνουμε,είναι να βοηθήσουμε οικονομικά,όσο μπορούμε.
Μπορεί στη συναυλία να μη πάμε λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων στις 11/12/2009,στο κλειστό γυμναστήριο Αιγινίου με τις Δυτικές Συνοικίες,εισιτήρια και λαχεία όμως θα αγοράσουμε.
Υπάρχουν σε όλα τα μαγαζιά του Αιγινίου κουπόνια των 2€,για να βοηθήσουμε τη μικρή Ιωάννα.
Καλώ όλους εσάς να βοηθήσετε από τη μεριά σας,όπως μπορείτε.
Υ.Γ.
Την αφίσα δε πρόλαβα να τη φωτογραφίσω για να την αναρτήσω,διότι από τη πολλή βροχή των ημερών,αλλοιώθηκαν και καταστράφηκαν τα κείμενα.