Άγιος Δημήτριος Κολινδρού

Γεια σας και χρόνια πολλά.
Αγίου Δημητρίου σήμερα κι εκτός από πολιούχος Θεσσαλονίκης,είναι και δικός μας.
Γιορτάζει λοιπόν ο Κολινδρός,αλλά και οι Κολινδρινοί όλης της γης.
Η Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου θα είναι ασφυκτικά γεμάτη σήμερα και μικρά παιδιά θα καρφιτσώνουν στα πέτα των σακακιών των εκκλησιαζομένων,Ελληνικές σημαίες και θα κολλάνε αυτοκόλλητα με το σήμα του αιμοδοτικού συλλόγου μας "Άγιος Δημήτριος".
Αναφέρω για όσους δεν ξέρουν,πως ο Άγιος Δημήτριος είναι η εκκλησία του κοιμητηρίου Κολινδρού και έκτη συνολικά εντός οικισμού.
Τριήμερο αργίας έως και την 28η Οκτωβρίου,όπου αν προσθέσεις και Σαββατοκύριακο κάνεις ένα φθινοπωρινό πενθήμερο ιδανικό για μεγάλες ανάσες.
Το καλό είναι ότι βρέχει κι έχει ανάγκη η γη από νερό,αλλά το κακό είναι πως βρέχει πάρα πολύ στη γειτονιά μας,με αποτέλεσμα να έχουν προβλήματα πλημμυρών και καταστροφών περιουσιών,κάποιοι δήμοι της Πιερίας.
Υπάρχει κι ένας αγνοούμενος στη Βροντού κι αρκετές καταστροφές στη περιοχή.
Τα σχολεία παραμένουν κλειστά και η συγκοινωνία γίνεται με προβλήματα και μέσω Λιτοχώρου.
Κουράγιο κι υπομονή,εμείς εδώ είμαστε αν χρειαστεί.
Όσα χρόνια θυμάμαι το Κολινδρό,ποτέ δεν είχαμε σοβαρά και μεγάλα προβλήματα από θεομηνίες.
Υπήρχαν κατά καιρούς,μικρές ζημιές.
Πρέπει ο τόπος μας να επιλέχτηκε με σοφία και μεγάλη εμπειρία,από τους πρώτους αποίκους της,που δε ξέρω ακριβώς να σας πληροφορήσω πότε χρονολογικά έγινε.
Το μόνο που ξέρω είναι από τη ΚΖ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και την κυρία
Έφη Πουλάκη - Παντερμαλή
12 - 06 - 2007:

"Νεολιθική εποχή:
Εγκατάσταση οργανωμένων κοινωνιών στις περιοχές Κολυνδρού, Κουντουριώτισας, Μακρύγιαλου, Πλαταμώνα, Σεβαστής."

Αναφέρεται για το 4000 προ χριστού περίπου,αλλά δεν είναι μάλλον η σημερινή μας τοποθεσία.
Ακολουθεί ένα μεγάλο κενό έως την Παλαιοχριστιανική εποχή,αλλά αργότερα έχουμε πιο συχνές αναφορές.
Στη συνέχεια με αφορμή την σημερινή γιορτή,παραθέτω σχετικές αναφορές,όπως τις βρήκα και τις διάβασα:

"Ο Κολυνδρός και η περιοχή του.
Ο Κολυνδρός είναι από τις σημαντικότερες βυζαντινές πόλεις της Πιερίας. Εμφανίστηκε στην ιστορία στις αρχές του 10ου αιώνα, έννατη στην τάξη [δέκατη, τον 11ο-12ο αι.] των επισκοπών που υπόκεινται στη μητρόπολη Λαρίσης. Εκτοτε δεν αναφέρεται ως επισκοπή. Το 1003 παραδόθηκε στον Βασίλειο Β Βουλγαροκτόνο από τον βούλγαρο Δημήτριο Τειχωνά.
Το 1394 αναφέρεται με αφορμή την έριδα ανάμεσα στη Νέα Μονή και τη Μονή Ακαπνίου Θεσσαλονίκης. Η Βολλάς, κτήμα της Ακαπνίου προσαρτήθηκε παράνομα στη Νέα Μονή. Μέχρι το 1401 η Βολλάς δεν είχε αποδοθεί, παρόλες τις επιστολές του Πατριάρχη Αντώνιου Δ προς τον ηγούμενο της Νεας Μονής Γαβριήλ.
Σήμερα σώζει δυστυχώς μόνο τμήματα του μεσοβυζαντινού κάστρου, στο κέντρο του σημερινού οικισμού. Δεν σώζονται ούτε οι βυζαντινοί ναοί της πόλεις. Μία βυζαντινή εικόνα του Αγίου Δημητρίου φέρει την επιγραφή Ο Αγιος Δημήτριος ο Νεαμονίτης, και υπομνηματίζει τη σχέση της Νέας Μονής Θεσσαλονίκης με τον Κολυνδρό. "