Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Ένα παιδί που χαίρεται γιατί πηγαίνει στο σχολείο

Γεια σας.
Μετά από ένα ξεκούραστο πενθήμερο,επανήλθα.
Από καιρό ήθελα να αναφερθώ σε ένα παιδί του Κολινδρού που όσο το βλέπω να μεγαλώνει,τόσο και πιο πολύ βλέπω πάνω του,την πραγματική κι αληθινή διάθεση να παλέψει για να κερδίσει αυτό που του χρωστάει η ζωή.
Βάζει τα γυαλιά σε όλους μας,μαζί με τους γονείς και τα αδέρφια του.
Διαρκής αγώνας - του φίλου μου,πατέρα του και μητέρας του - για ισονομία και δικαιοσύνη.
Διαβάστε το άρθρο της Φιλομήλας Δημολαϊδου στην εφημερίδα "Μακεδονία",πριν δύο χρόνια περίπου που αφορά αυτό το παιδάκι και θα καταλάβετε τι εννοώ.


Ένα παιδί που χαίρεται γιατί πηγαίνει στο σχολείο.

Χθες ήταν η πρώτη φορά, έπειτα από ένα μήνα, που ήταν χαρούμενος. Η δασκάλα του είχε έρθει και του είχε αναθέσει εργασία για το σπίτι. Ο 12χρονος Αντώνης από τον Κολινδρό Πιερίας, που πάσχει από σύνδρομο Ντάουν, έμενε τις τελευταίες μέρες μαζί με τα αδέλφια του στο σπίτι, ως ένδειξη διαμαρτυρίας.


της Φιλομήλας Δημολαϊδου

Η μητέρα του, Ιουλία Γραμμένου, έστειλε πριν από λίγες μέρες επιστολή στον υπουργό Παιδείας Ευριπίδη Στυλιανίδη, εξηγώντας του για ποιο λόγο στερεί από τα τέσσερα παιδιά της το δικαίωμα να πάνε στο σχολείο. Ήταν η δεύτερη φορά, που διαμαρτυρόταν με αυτόν τον τρόπο. Η πρώτη ήταν πέρυσι, οπότε έστειλε αντίστοιχη επιστολή στην πρώην υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου.
Η χθεσινή μέρα, πάντως, ήταν ημέρα χαράς για την πολύτεκνη οικογένεια, καθώς τοποθετήθηκε επιτέλους δασκάλα στο τμήμα ένταξης του 2ου δημοτικού σχολείου Κολινδρού. Όμως, η μητέρα δεν σταμάτησε να ανησυχεί. "Εγώ δεν νιώθω ότι τακτοποιήθηκαν όλα. Θα είμαι ήσυχη, όταν έρθει ο επόμενος Σεπτέμβρης και η δασκάλα θα βρίσκεται στη θέση της από την πρώτη μέρα του σχολικού έτους", ανέφερε η κ. Γραμμένου.

Ημέρα μοναξιάς

Η 11η Σεπτεμβρίου ήταν για το 12χρονο Αντώνη ημέρα μοναξιάς. "Όταν χτύπησε το κουδούνι, όλοι οι μαθητές πήγαν στις τάξεις τους. Στην αυλή μείναμε μόνο εγώ, ο Αντώνης με τη τσάντα του και ο διευθυντής. Ο Αντώνης δεν ήξερε πού να πάει και αυτό αποτυπωνόταν στο πρόσωπο του. Είχε μια έκφραση, θα έλεγα, μοναξιάς", περιγράφει η μητέρα.
Η απόφαση της να μη στείλει και τα τέσσερα παιδιά της σχολείο, από την περασμένη Δευτέρα έως και χθες, πάρθηκε έπειτα από πολλή σκέψη και συνεννόηση μαζί τους
Τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας, η Κατερίνα εννέα ετών, ο Ραφαήλ, οκτώ, και ο Ιωακείμ, τεσσάρων, ζουν στο ίδιο σπίτι και άθελά τους μοιράζονται τις αγωνίες των γονιών τους. "Τα παιδιά έχουν μπει σε έναν ιδιαίτερο ρόλο. Φορτίζονται και τα ίδια με το πρόβλημα του Αντώνη".
Φαινόταν, άλλωστε, πόσο δεμένα ήταν μεταξύ τους. Καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στο σπίτι τους ήταν συνέχεια μαζί, βοηθώντας ο ένας τον άλλον, αφήνοντας, όμως, τον Αντώνη να αναλάβει το ρόλο του… οικοδεσπότη.
"Η ύπαρξη του Αντώνη ήταν καθοριστική μέσα στο σπίτι. Τα παιδιά έχουν ευαισθητοποιηθεί και εκτιμούν αυτό που έχουν, γιατί πλέον γνωρίζουν ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο".

Η αγωνία της μητέρας

Η εγκατάσταση της οικογένειας στην επαρχία ήρθε έπειτα από πολλή σκέψη και αφού είχε περιπλανηθεί σε διάφορα μέρη του… κόσμου. Προϋπόθεση, εν ολίγοις, ήταν το μέρος που θα μείνουν να έχει τμήμα ένταξης σε δημοτικό, για να μπορέσει ο Αντώνης να πάει σχολείο. Απλώς ο Κολινδρός, που είναι και ο τόπος καταγωγής του συζύγου της κ. Γραμμένου, συνέπεσε να πληροί τις προϋποθέσεις. Αν και ο σύζυγός της είναι σχολικός σύμβουλος πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της Πιερίας, δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει το όνομα και τις γνωριμίες του για να τοποθετηθεί δασκάλα στο τμήμα ένταξης του σχολείου. Ήταν μια μάνα, όπως όλες οι άλλες που αγωνιούν για το παιδί τους, και δεν άντεχε να τον βλέπει να στεναχωριέται.
"Ο Αντώνης φοιτούσε όλο αυτό το διάστημα σε κανονική τάξη, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά. Το παιδί στιγματιζόταν, γινόταν θύτης, ενώ στην ουσία ήταν το θύμα. Έστειλα, επομένως, αυτήν την επιστολή με βαριά καρδιά, γιατί η πολιτεία χρωστάει να δείξει ενδιαφέρον σε αυτά τα παιδιά. Εμείς προσβλέπουμε στη δημόσια διοίκηση ως πολύτεκνοι και μονόμισθοι".

Η επιστολή στον Υπουργό Παιδείας
"Ο Αντώνης μέχρι και σήμερα που σας γράφω δεν έχει δάσκαλο. Το τμήμα ένταξης του σχολείου του δεν έχει ακόμη (ύστερα από 25 ολόκληρες ημέρες από την έναρξη του σχολικού έτους) στελεχωθεί. Αυτό σημαίνει πως αυτός και τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου του με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν υποστηρίζονται εκπαιδευτικά όπως πρέπει, ενώ υπάρχουν και άλλα παιδιά με ηπιότερες δυσκολίες. Για να καταλάβετε τι ακριβώς σημαίνει για τον Αντώνη το να βρίσκεται επί πέντε συνεχείς ώρες στην κοινή τάξη, χωρίς παράλληλη ή ειδική στήριξη, φανταστείτε τον εαυτό σας μέσα σ' ένα περιβάλλον, όπου δεν μπορείτε να επικοινωνήσετε πλήρως και να αποκωδικοποιήσετε επαρκώς τα μηνύματα. Δεν θα σας φόρτιζε αυτή η κατάσταση με άγχος και αγωνία; Γνωρίζετε ότι το σχολείο δεν είναι απλά μια πηγή ακαδημαϊκής γνώσης, αλλά κι ένας χώρος κοινωνικής δράσης και διάδρασης για όλα τα παιδιά. Ιδιαίτερα δε για παιδιά όπως ο Αντώνης είναι το κέντρο του αυτοπροσδιορισμού τους ως κοινωνικά άτομα. Έτσι όπως λειτουργεί μέχρι τώρα το σχολείο, δεν έχουν την ευκαιρία και τα υπόλοιπα παιδιά, χωρίς δυσκολίες, να μάθουν την ανοχή και το σεβασμό στο διαφορετικό. Τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν μπορεί να είναι μόνο άτομα προς εκμετάλλευση για πολιτικές προεκλογικές διαφημίσεις για να οικοδομούν οι πολιτικοί το κοινωνικό τους prestige, αλλά είναι πρόσωπα που έχουν να διαδραματίσουν και ως παρουσίες μόνο, ένα σημαντικό (αντι)ρόλο πολιτισμού και κουλτούρας".

* Απόσπασμα της επιστολής της κ. Ιουλίας Γραμμένου στον υπουργό Παιδείας
Οκτ 11, 2007



Να συμπληρώσω πως πέρυσι ο Αντώνης αλλά και η Μαρία(δεύτερο παιδί - μαθητής με το ίδιο σύνδρομο),ήταν καταπληκτικοί με τη συμμετοχή τους,στη γιορτή που διοργάνωσε το δεύτερο δημοτικό σχολείο.
Συγχαρητήρια σε όσους προσπάθησαν για αυτό το αποτέλεσμα,έστω κι ετεροχρονισμένα.
Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο για κάποιον που διατηρεί ένα μπλοκ,να μπορεί να αναφέρεται σε τέτοια τιμητικά γεγονότα για τον τόπο που ζει.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Άγιος Δημήτριος Κολινδρού

Γεια σας και χρόνια πολλά.
Αγίου Δημητρίου σήμερα κι εκτός από πολιούχος Θεσσαλονίκης,είναι και δικός μας.
Γιορτάζει λοιπόν ο Κολινδρός,αλλά και οι Κολινδρινοί όλης της γης.
Η Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου θα είναι ασφυκτικά γεμάτη σήμερα και μικρά παιδιά θα καρφιτσώνουν στα πέτα των σακακιών των εκκλησιαζομένων,Ελληνικές σημαίες και θα κολλάνε αυτοκόλλητα με το σήμα του αιμοδοτικού συλλόγου μας "Άγιος Δημήτριος".
Αναφέρω για όσους δεν ξέρουν,πως ο Άγιος Δημήτριος είναι η εκκλησία του κοιμητηρίου Κολινδρού και έκτη συνολικά εντός οικισμού.
Τριήμερο αργίας έως και την 28η Οκτωβρίου,όπου αν προσθέσεις και Σαββατοκύριακο κάνεις ένα φθινοπωρινό πενθήμερο ιδανικό για μεγάλες ανάσες.
Το καλό είναι ότι βρέχει κι έχει ανάγκη η γη από νερό,αλλά το κακό είναι πως βρέχει πάρα πολύ στη γειτονιά μας,με αποτέλεσμα να έχουν προβλήματα πλημμυρών και καταστροφών περιουσιών,κάποιοι δήμοι της Πιερίας.
Υπάρχει κι ένας αγνοούμενος στη Βροντού κι αρκετές καταστροφές στη περιοχή.
Τα σχολεία παραμένουν κλειστά και η συγκοινωνία γίνεται με προβλήματα και μέσω Λιτοχώρου.
Κουράγιο κι υπομονή,εμείς εδώ είμαστε αν χρειαστεί.
Όσα χρόνια θυμάμαι το Κολινδρό,ποτέ δεν είχαμε σοβαρά και μεγάλα προβλήματα από θεομηνίες.
Υπήρχαν κατά καιρούς,μικρές ζημιές.
Πρέπει ο τόπος μας να επιλέχτηκε με σοφία και μεγάλη εμπειρία,από τους πρώτους αποίκους της,που δε ξέρω ακριβώς να σας πληροφορήσω πότε χρονολογικά έγινε.
Το μόνο που ξέρω είναι από τη ΚΖ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και την κυρία
Έφη Πουλάκη - Παντερμαλή
12 - 06 - 2007:

"Νεολιθική εποχή:
Εγκατάσταση οργανωμένων κοινωνιών στις περιοχές Κολυνδρού, Κουντουριώτισας, Μακρύγιαλου, Πλαταμώνα, Σεβαστής."

Αναφέρεται για το 4000 προ χριστού περίπου,αλλά δεν είναι μάλλον η σημερινή μας τοποθεσία.
Ακολουθεί ένα μεγάλο κενό έως την Παλαιοχριστιανική εποχή,αλλά αργότερα έχουμε πιο συχνές αναφορές.
Στη συνέχεια με αφορμή την σημερινή γιορτή,παραθέτω σχετικές αναφορές,όπως τις βρήκα και τις διάβασα:

"Ο Κολυνδρός και η περιοχή του.
Ο Κολυνδρός είναι από τις σημαντικότερες βυζαντινές πόλεις της Πιερίας. Εμφανίστηκε στην ιστορία στις αρχές του 10ου αιώνα, έννατη στην τάξη [δέκατη, τον 11ο-12ο αι.] των επισκοπών που υπόκεινται στη μητρόπολη Λαρίσης. Εκτοτε δεν αναφέρεται ως επισκοπή. Το 1003 παραδόθηκε στον Βασίλειο Β Βουλγαροκτόνο από τον βούλγαρο Δημήτριο Τειχωνά.
Το 1394 αναφέρεται με αφορμή την έριδα ανάμεσα στη Νέα Μονή και τη Μονή Ακαπνίου Θεσσαλονίκης. Η Βολλάς, κτήμα της Ακαπνίου προσαρτήθηκε παράνομα στη Νέα Μονή. Μέχρι το 1401 η Βολλάς δεν είχε αποδοθεί, παρόλες τις επιστολές του Πατριάρχη Αντώνιου Δ προς τον ηγούμενο της Νεας Μονής Γαβριήλ.
Σήμερα σώζει δυστυχώς μόνο τμήματα του μεσοβυζαντινού κάστρου, στο κέντρο του σημερινού οικισμού. Δεν σώζονται ούτε οι βυζαντινοί ναοί της πόλεις. Μία βυζαντινή εικόνα του Αγίου Δημητρίου φέρει την επιγραφή Ο Αγιος Δημήτριος ο Νεαμονίτης, και υπομνηματίζει τη σχέση της Νέας Μονής Θεσσαλονίκης με τον Κολυνδρό. "

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Όταν βρεις τον εαυτό σου,θα βρεις και το θεό σου - Ψυχή,μετεμψύχωση

Γεια σας.
Μετά από τόσες μέρες απουσίας,γεμάτες με πολλή δουλειά και προβλήματα,είμαι πάλι κοντά σας,με νέα ανάρτηση.
Συλλυπητήρια καταρχάς,στην οικογένεια του Θωμά,που έφυγε νωρίς από τη ζωή και καλό παράδεισο στον ίδιο.
Παλιός μου γείτονας ήταν και ομοϊδεάτης μου,ως προς την ομάδα που υποστηρίζω.
Μπορεί να αρχίζω μακάβρια την σημερινή μου ανάρτηση,αλλά κι ο θάνατος μέρος της ζωής μας είναι,πρέπει να μη τον φοβόμαστε,να τον κοιτάμε κατάματα,ώσπου να έρθει και η δική μας σειρά να τον αντιμετωπίσουμε και να δούμε το αληθινό και πραγματικό αποτέλεσμα της μονομαχίας μας,μαζί του.
Δηλαδή το τι συμβαίνει,στη μετά θάνατο ζωή μας.
Μεταξύ σοβαρού κι αστείου,έχει δει κανείς σας,νεκρό να ξαναγυρνάει πίσω στη ζωή;
Όχι,αυτό σημαίνει πως περνάνε καλά όπου κι αν αναπαύονται ή τριγυρνάνε οι ψυχές τους και δε θέλουν να ξαναγυρίσουν.
Από τις λίγες μαρτυρίες - περιγραφές που κατά καιρούς άκουσα σε τηλεοπτικές εκπομπές,συγκράτησα,πως όταν πεθαίνουμε,η ψυχή μας ακολουθεί ένα άσπρο φως,τόσο λαμπερό κι εκθαμβωτικό,που της είναι πολύ δύσκολο να το αρνηθεί.
Και κάτι άλλο είναι πως η ψυχή ζυγίζει από 14 έως 21 γραμμάρια,κάτι που έγινε και ταινία αργότερα.
Οι προσωπικές μου εμπειρίες που ακόμα και τώρα με συγκλονίζουν όταν τις θυμάμαι,είναι όταν λίγο πριν πεθάνει ο μεγαλύτερος παππούς μου (ο Νάσος)- πατέρας του πατέρα μου - κι ενώ ήταν από εγκεφαλικό και δε γνώριζε κανέναν και τίποτα,ξαφνικά στη τελευταία αναλαμπή του που λέει κι ο λαός μας,καταλάβαμε - δίχως να μιλήσει - ότι μας αναγνώρισε όλους,ένα(το τελευταίο)δάκρυ έτρεξε στο μάγουλό του και σε λίγο ξεψύχησε.
Πάντα ανατριχιάζω με αυτήν την εικόνα,όταν το φέρνουν οι περιστάσεις να το θυμηθώ,που την ξαναείδα στον άλλον παππού μου (Θανάση),με παρόμοια αίτια θανάτου - πατέρα της μητέρας μου - αλλά αυτή τη φορά περίμενα με αγωνία πως θα συνέβαινε,ήθελα να το επιβεβαιώσω και τελικά οι προσδοκίες μου δικαιώθηκαν.
Κάτι που θυμάμαι από μικρό παιδί και για πάντα στη ζωή μου,είναι πως κάποια στιγμή,πολλά χρόνια πριν πεθάνει ο παππούς μου ο Νάσος κι ενώ το εγκεφαλικό μόλις είχε κάνει ελαφρά την εμφάνισή του,τον είδα να διαβάζει βιβλίο με θέμα τη μετεμψύχωση.
Δεν ήξερα τι σημαίνει αυτή η άγνωστη για μένα τότε λέξη,τον ρώτησα και μου εξήγησε για τη ψυχή που δε ξέρουμε που πάει μετά το θάνατο και τι κάνει.
Πάντως είναι μεγάλο το θέμα της μετεμψύχωσης,απασχολεί πολύ κόσμο,τους έλκει το άγνωστο και μυστήριο που τη καλύπτει και σίγουρα η θρησκεία μας έχει απαντήσεις.
Απαντήσεις που άλλους πείθουν κι άλλους όχι.
Το ότι δεν υπάρχουν από αλλού απαντήσεις τα εναποθέτουμε όπως πάντα,όλα στο θεό,με τη κρυφή ελπίδα όλων μας,κάποτε ο άνθρωπος να το ανακαλύψει κι αυτό,που για την ώρα φαντάζει αδύνατο.
Από μικρό μου έχει μείνει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό και τη ψυχή μου,μία συμβουλή,που παντοτινά προσπαθώ να την ακολουθώ:
" Όταν βρεις τον εαυτό σου,θα βρεις και το θεό σου. "

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Εκπαιδευτικό σύστημα Κολινδρού και πάσης Ελλάδος

Γεια σας.
Πολλές φορές ξεκινάω να γράψω δίχως να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου.
Μόλις όμως γράφω τη λέξη "Γεια σας.",τότε αυτόματα κατεβαίνουν πολλά στο μυαλό μου και δυσκολεύομαι τι να πρωτοδιαλέξω για ανάρτηση.
Έτσι και σήμερα,ξεκινώ κι έχει ο θεός.
Από όλα όσα μου κατεβήκαν στο κεφάλι θα γράψω σήμερα γι αυτό.
Πρέπει να ξέρετε πως ότι γράφω δεν είναι - εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων - προσχεδιασμένο,είναι αυθόρμητο.
Κι όσο περνάει ο καιρός κι αποκτώ εμπειρίες,με τη συγγραφή μιας ανάρτησης,διαπιστώνω πόσο καλό μου κάνει και με ευχαριστεί σαν άνθρωπο.
Γυρνάω το μυαλό μου πίσω πριν λίγα χρόνια(πέντε,δέκα,δεκαπέντε,είκοσι...) και με θυμάμαι,- παρά το Αλτσχάιμερ που το βλέπω να πλησιάζει - μαθητή στο θρανίο,δίχως μπλε ποδιά όμως(είμαι νεότερος),να πασχίζει να βρει ελεύθερο θέμα για το μάθημα της έκθεσης.
Πόσο δύσκολο μου ήτανε.
Τώρα μετά από τόσα χρόνια,διαπιστώνω πως δεν είναι δα και τόσο δύσκολο.
Τέλος πάντων,περασμένα ναι,ξεχασμένα όχι.
Το μεγάλο μου γιο το Θωμά,που πάει στη Γ' Δημοτικού,από τώρα τον βάζω στο πειρασμό να κάνει το δικό του μπλοκ (ημερολόγιο μάλλον),σε μια παιδική εφαρμογή,για να εξοικειώνεται με την ιδέα του γραψίματος που θα τον βοηθήσει την κατάλληλη ώρα.
Έτσι πιστεύω,δε σημαίνει πως έχω δίκιο.
Ίδωμεν.
Θαυμάζω στα πιο πολλά μικρά παιδιά του Κολινδρού,την ευχέρεια στην έκφρασή τους,τη προφορική.
Δεν υπολείπονται παιδιών των πόλεων.
Και γι' αυτό το γεγονός πρέπει να συγχαρούμε τους νηπιαγωγούς και τους δασκάλους των παιδιών,αλλά και τους γονείς τους,για το ενδιαφέρον και τη σωστή παιδεία που τα παρέχουν.
Ευχαριστούμε πολύ λοιπόν τους νηπιαγωγούς(τις νηπιαγωγούς μάλλον) του Παιδικού Σταθμού Κολινδρού για τη σωστή υποδομή που παρέχουν στα παιδιά μας (είναι κάτι που θα φανεί αργότερα και το έχω δει).
Ευχαριστούμε πολύ τους (τις) νηπιαγωγούς των δύο νηπιαγωγείων Κολινδρού,για τη συνέχιση της υποδομής με προσθαφαιρέσεις στοιχείων στο χαρακτήρα των παιδιών μας,
όπως και τους δασκάλους των δύο δημοτικών σχολείων του Κολινδρού για την ολοκλήρωση αυτής της υποδομής.
Ενώ δεν με γεμίζει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας(το θεωρώ ελαττωματικό),με χαρά διαπιστώνω πως έχουμε καλούς νέους εκπαιδευτικούς.
Είναι δηλαδή πολλά καλά γρανάζια μιας κακής μηχανής;
Δε στέκει αυτό,διότι θα δούλευε καλά η μηχανή.
Μάλλον έχουμε μια μηχανή με πολύ καλό περιτύλιγμα(εκπαιδευτικούς),
αλλά κακά γρανάζια(μηχανισμούς συστήματος).
Και η ζωή συνεχίζεται.

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

after διασκέδαση με προαστιακό

Γεια σας.
Περασμένες δύο μετά τα μεσάνυχτα Σαββατόβραδο και μέχρι πριν λίγα χρόνια,έως ότου παντρεύτηκα,τέτοιες ώρες αποφασίζαμε για τα after μαγαζιά της περιοχής μας.
Με δημοκρατικές πάντα διαδικασίες επιλέγαμε το μαγαζί που θα συνεχίζαμε τη διασκέδασή μας.
Από το ένα bar στο άλλο club πηγαίναμε,μέχρι να βγει ο ήλιος να ξημερώσει,να πάμε για πρωινό ύπνο.
Τότε όμως είχαμε πολύ κόσμο στο Κολινδρό,αλλά και στην ευρύτερη περιοχή μας.
Κι αν τύχαινε να ήμαστε στα μπουζούκια της Θεσσαλονίκης,είχαμε και πρωινό,που ήταν πατσάς ψιλοκομμένος για όσους τρώνε ή κάποιο άλλο κρεατικό για να έρθει το στομάχι στα ίσια του.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα ήταν πάντα η επιστροφή.
Πως να οδηγήσεις μετά από τόσο ξενύχτι και κούραση;
Πιο παλιά που δυστυχώς δεν υπήρχε το αλκοτέστ,οδηγούσες και ήξερες πως οι πιθανότητες να φτάσεις σπίτι σώος κι αβλαβής ήταν 50 - 50.
Ίσως και πολύ να λέω.
Τώρα μετά από τόσο καιρό που αναπολώ τα ωραία ξέγνοιαστα εκείνα χρόνια,αν μου πει κάποιος φίλος να ξεφύγω και πάλι προς κάποιο after μαγαζί,δε πρόκειται να πάω.
Από τη μια να πας και να μη πιεις είναι ξενέρωμα,από την άλλη να πας και να πιεις φοβάσαι το αλκοτέστ,οπότε και πάλι ξενερώνεις μόνο με την ιδέα ότι θα γίνει.
Πιστεύω πως μια καλή λύση θα ήταν να αξιοποιηθεί ο προαστιακός σιδηρόδρομος.
Δε θα με πείραζε να κατέβαινα σε πέντε λεπτά στο Αιγίνιο,να έπαιρνα το προαστιακό,να είμαι σε μισή ώρα Θεσσαλονίκη,να διασκέδαζα ως το πρωί,να ξαναπάρω το προαστιακό και να γυρίσω στο σπίτι μου όμορφα κι ωραία.
Αλλά δυστυχώς δεν έχει δρομολόγια αργά τη νύχτα.
Μόνο την ημέρα ανά μία με δύο ώρες περίπου εκατέρωθεν Θεσσαλονίκη - Λάρισα.
Δεν είναι λίγο αυτό,αλλά καλά είναι να εξελίσσεται η ζωή μας και να καλύπτονται πλήρως οι ανάγκες μας.
Εξάλλου όλα για τον άνθρωπο γίνονται.
Και τα καλά και τα πολύ καλά....
Παρόμοιο πρόβλημα αντιμετώπιζα και στην Αθήνα με το μετρό.
Να πας από νωρίς είχε άπειρους συρμούς,αλλά για να επιστρέψεις αργά το βράδυ δεν είχε από κάποια ώρα και μετά.
Οπότε έπαιρνες το ΤΑΧΙ με τη διπλή ταρίφα για να μετακινηθείς.
Κι άμα ήσουν μόνος ή δύο άτομα καλά,αν όμως ήσουνα με πιο πολλά άτομα δύσκολα θα έβρισκες,διότι δε σταματούσε εύκολα και με το δίκιο του ο ταξιτζής.
Άνθρωπος ήταν(και είναι) και φοβόταν τη νύχτα.
Δε ξέρω αν αυτό ισχύει ακόμα στη πρωτεύουσα.
Αν ναι,κακώς.
Στη Θεσσαλονίκη που κάνουν μετρό,ας το προσέξουν κι αυτό,μόλις έρθει η ώρα.

Το ότι παντρεύτηκα κι έχω τρία παιδιά και δε μπορώ να πηγαίνω στα μπουζούκια,δε σημαίνει ότι μετανιώνω.
Πρώτα τα παιδιά και η οικογένειά σου.
Όλα τα υπόλοιπα έπονται.
Εξάλλου όπως λέμε με τη γυναίκα μου,νέοι είμαστε ακόμα,σε λίγα χρόνια θα μεγαλώσουν τα μικρά μας,οπότε θα μπορούμε να ξαναπάμε πρώτα ο θεός,όπου θέλουμε.
Κι ελπίζω έως τότε,να μας έχουν βάλει νυχτερινά δρομολόγια για τον προαστιακό.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Παγκόσμια μέρα λευκού μπαστουνιού

Γεια σας.
Παγκόσμια ημέρα λευκού μπαστουνιού σήμερα,όπως ήδη θα ξέρετε οι πιο πολλοί.
Βρήκα σε ένα site,πρακτικές συμβουλές για συνύπαρξη με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης και τις παραθέτω:

1.μόνο εμείς οι τυφλοί κρατάμε λευκό μπαστούνι και αυτό για να περπατάμε με ασφάλεια, όχι για να ξεχωρίζουμε, να παίζουμε, να μας δείχνουν ή να ζητιανεύουμε.

2.είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος αλλά τυφλός. Μη με μεταχειρίζεσαι σαν παιδάκι. Μεγαλώνω, παίζω, τρέχω, διαβάζω, γράφω, σπουδάζω, δουλεύω, παθιάζομαι, κλαίω, γελάω, ερωτεύομαι, θυμώνω, «σερφάρω», κάνω chat,.,όπως ΕΣΥ!

3.πιο εύκολα θα περπατήσω μαζί σου, παρά με το μπαστούνι ή με το σκύλο μου. Όμως, μη με πιάνεις από τον ώμο ή απ’το μπράτσο. άσε με να πιάσω εγώ το δικό σου μπράτσο: Έτσι θα νιώθω (=θα ξέρω) πότε σταματάς, πότε στρίβεις, πότε ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις.

4.Μη ρωτάς τον συνοδό μου: «Πώς τον λένε;», «Τι θέλει να ψωνίσει;», «Ποιο φαγητό του αρέσει;», «Που θέλει να πάει;», «Πώς γράφει και διαβάζει;», «Πώς μπορεί;»,. Ρώτησε εμένα, ξέρω και εγώ να σου απαντήσω! Χρησιμοποίησε τον κανονικό τόνο της φωνής σου, όπως μιλάς στους άλλους μίλα και σε εμένα.

5.Μην αποφεύγεις τις λέξεις «βλέπω», «κοιτάζω», «τυφλός» κλπ., τις μεταχειρίζομαι και εγώ. Βλέπω με τα χέρια μου: βλέπω για μένα= αγγίζω, ακούω, μυρίζω, καταλαβαίνω, αισθάνομαι.

6.Σύστησε με στους άλλους, ακόμη και στα παιδιά. Θέλω να γνωρίσω ποιος είναι στην τάξη ή στο δωμάτιο μαζί μου. Μίλησε μου όταν μπαίνεις. Πες μου πως φεύγεις: με φέρνεις σε μεγάλη αμηχανία αν μ’αφήνεις να μιλάω με κάποιον που δεν είναι κοντά μου.

7.Οδήγησε το χέρι μου σε μια καρέκλα. Πες μου που είναι η πόρτα στο δωμάτιο, το αποχωρητήριο, το παράθυρο κλπ. Και αν υπάρχουν εμπόδια ή πράγματα στο πάτωμα. Δε θέλω να κάνω ζημιές, γιατί μπορώ να μην κάνω ζημιές.

8.Βοήθησε με διακριτικά στο τραπέζι και πες μου για το φαγητό στο πιάτο μου. Χρησιμοποίησε το πιάτο μου σαν «ρολόι» και πες μου σε ποια «ώρα» είναι το κάθε είδος του φαγητού μου, π.χ «Το κρέας σου είναι στο Έξι». Κοίτα το ποτήρι μου να είναι δίπλα στο πιάτο μου και πες μου αν είναι στο δεξί ή στο αριστερό μου χέρι, για να το.»δω» και εγώ όταν το χρειαστώ.

9.Μου αρέσουν οι αθλητικές εκδηλώσεις, το θέατρο και ο κινηματογράφος, φτάνει να με βοηθάς να καταλαβαίνω τι γίνεται διαβάζοντας/περιγράφοντας μου όσα δεν μπορώ να δω.

10.Μου αρέσουν οι εκδρομές και τα πάρτι. Πάρε με στην παρέα σου και γνώρισε με στους καλεσμένους σου.

11.Ξέρω να συμπεριφέρομαι. Αν υστερώ σε κάτι βοήθησε με. Δε θέλω τον οίκτο σου αλλά τη φιλία σου! Μη μιλάς για τη «θαυματουργό αντίληψη» των τυφλών. Μην ξεχνάς ότι όσα έμαθα είναι αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας και εργασίας.

12.Αν είσαι περίεργος θα μιλήσω μαζί σου για το πρόβλημα μου αλλά όχι μόνο γι’αυτό, γιατί για μένα είναι μια παλιά ιστορία! Έχω τόσα άλλα ενδιαφέροντα, χόμπι και απορίες όπως και εσύ!

Μαθήματα συμπεριφοράς,αξιοπρέπειας κι ανθρωπιάς.
Τα λόγια περισσεύουν.....
Χαίρομαι που στο Κολινδρό τα καλοκαίρια φιλοξενούμε παιδιά - αθλητές με ειδικές ανάγκες ή με ειδικές ικανότητες και δε ντρέπομαι καθόλου μα καθόλου γι' αυτό.

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Dr Ρούλης - Ανέκδοτο

Γεια σας.
Μια που έπιασα να γράψω καλλιτεχνικής φύσεως θέματα,θα αναφέρω πως αναμένεται να δούμε σε φετινό σήριαλ του ΑΝΤ1,να συμμετέχει Κολινδρινή ηθοποιός.
Μεγαλεία για το Κολινδρό.
Το σήριαλ θα έχει θέμα το δόκτωρ Ρούλη.
Σε λίγες μέρες αρχίζει από όσα έμαθα.
Χθες το βράδυ συνάντησα στη Κατερίνη έναν άλλο Κολινδρινό πολυτάλαντο καλλιτέχνη,τον Νίκο.
Πολύ καλός ηθοποιός.
Το καλοκαίρι έδωσε ρέστα στο ρόλο της γνωστής Πετρούλας.
Στη Κατερίνη πήγα με τα δύο μεγαλύτερα παιδιά μου,να δούμε το ποδοσφαιρικό μεγάλο παιχνίδι,Πιερικός - Ολυμπιακός Βόλου 2-3.
Δεν ήταν καλός ο Πιερικός κι έχασε δίκαια.
Ήταν όμως ντέρμπι,με ανατροπές η διαμόρφωση του σκορ,νεύρα κι ένταση εντός κι εκτός αγωνιστικού χώρου,διαμαρτυρίες δίκαιες κι άδικες προς το διαιτητή κι ότι άλλο συνθέτει τη μορφή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ κοντινών και μεγάλων πόλεων.
Σας το έχω ξαναγράψει πως αγαπώ πολύ το ποδόσφαιρο κι όχι τη μπάλα.
Μπορώ να ταξιδέψω σε μακρινό γήπεδο της Ελλάδος,για να δω την ομάδα μου κι όχι μόνο.
Και δεν εννοώ το Πιερικό.
Την ομάδα που υποστηρίζω οι πιο πολλοί τη ξέρετε.
Δε θα την αναφέρω όμως.
Έχω εξάλλου κι ένα μπλοκ αφιερωμένο σ' αυτήν,για να μιλάω για το μεράκι μου και να μην ανακατεύω τον Κολινδρό.
Όπως λέει κι ο σοφός λαός μας,άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα τ' αυγά τα μάτια.
Θα σας αναρτήσω ένα ωραίο ανέκδοτο που μου έστειλε ο ανιψιός μου ο Κλέαρχος:

"Ένα δωδεκάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:
- Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;
Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει
σημάδια
ωρίμανσης, του απαντάει με ένα παράδειγμα:
- Κοίταξε παιδί μου...

Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια . Πάρε για
παράδειγμα τη δική μας.
Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.

Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία
του
σπιτιού.

Η υπηρέτρια,είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που
πρέπει
να γίνουν.

Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.

Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλoν της χώρας.

Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα
συμπεράσματα
που
έβγαλες, εντάξει;
- Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο
κρεβάτι

Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα,
ακούει
κλάματα από την κούνια του μωρού. Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια
και
βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί..

Πηγαίνειστην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την
πόρτα και
βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος!
Τον
πιάνει πανικός!

Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους
θορύβους...πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την
υπηρέτρια
στα

τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!

- "Τι να κάνω;", σκέφτεται, "να ξυπνήσω την μαμά; θα δει τον μπαμπά με
την
υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά; ντρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το
μωρό;;;, εγώ δεν ξέρω να το κάνω..."
Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο. Το επόμενο
μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
- Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;- Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.

- Και τι συμπέρασμα έβγαλες; - Όταν η κυβέρνηση κοιμάται , το μεγάλο
κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί, και το
μέλλον της
χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά!!"

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Ματωμένα χώματα

Γεια σας.
Σήμερα θα αναρτήσω ένα μικρό video με τη συμμετοχή του μεγάλου μου γιου Θωμά(8 ετών) σε μια σκηνή ως κομπάρσος,στο περσινό σήριαλ του ALPHA και γνωστό βιβλίο της Διδώς (ή Διδούς) Σωτηρίου "Ματωμένα χώματα".
Καταπληκτική η εμπειρία του να ζεις λίγες ώρες και να συνεργάζεσαι με τον σκηνοθέτη κύριο Κουτσομύτη(φωνάζει πολύ),Δήμητρα Ματσούκα(πολύ καλή με το Θωμά),Άννα Συνοδηνού(πολύ μεγάλη ηθοποιός κι άνθρωπος) και το υπόλοιπο μεγάλο επιτελείο της ταινίας.
Μια σκηνή τέτοιας παραγωγής είδα πως θέλει ώρες να γυριστεί,πολύ κόπο και μεγάλη προσοχή.
Πραγματικά δύσκολη δουλειά.
Έχω πολλά video στη κατοχή μου από τα γυρίσματα,τα οποία ίσως αναρτήσω κάποια στιγμή.
Με το Θωμά θα τα λέτε σε λίγο καιρό,στο δικό του μπλοκ που ετοιμάζει σιγά σιγά.
Και μια που ανέφερα πριν για χώματα και γη,διαπιστώνω πως για πρώτη φορά δεν άκουσα νέα κυβέρνηση ακόμα να μην έχει πει το γνωστό <ρητό> "παραλάβαμε καμμένη γη".
Λέτε η προηγούμενη κυβέρνηση να μην άφησε μεταφορικά καμμένη γη;
Κι αν αληθεύει τότε γιατί την αλλάξαμε;
Ή η νέα κυβέρνηση άλλαξε νοοτροπία,ήθη κι έθιμα πολλών ετών και δεν το αναφέρει καθόλου;
Όποιο και αν ισχύει από τα παραπάνω,είναι θετική εξέλιξη,εκτός κι αν δεν άκουσα καλά.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Περασμένα μεγαλεία - Αναγέννηση Κολινδρού

Γεια σας.
Αυτές τις μέρες έχω τη τύχη να τα λέω με ένα παλιό καλό φίλο από τη Καστανιά - χωριό του Δήμου μας.
Η Καστανιά παρεμπιπτόντως να σας ενημερώσω πως φημίζεται για τη παραδοσιακή της φέτα.
Από τις καλύτερες στην Ελλάδα,αλλά με μηδενικό δίκτυο πωλήσεων και διαφήμησης.
Αν ήταν οι παραγωγοί της λίγο τολμηροί κι οργανωτικοί,τότε δε θα μιλούσαμε για άλλη Ελληνική φέτα.
Δε πειράζει υπάρχει χρόνος ακόμα να κερδίσουν την αγορά,εφόσον παραμείνουν νέοι στη παραγωγή.
Σήμερα το βράδυ παίζει η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου των ανδρών,τα παιδιά του Ότο Ρεχάγκελ.
Καλή επιτυχία κι αν μπορέσουμε να πάμε στο Μουντιάλ που θα γίνει το ερχόμενο καλοκαίρι στη Νότια Αφρική.
Περιττό να σας πω,ότι υπάρχουν κι εκεί συγχωριανοί μας.
Ελπίζω να δω και πανώ στα γήπεδα,του στυλ ΕΛΛΑΣ - ΚΟΛΙΝΔΡΟΣ,FORZA HELLAS - KOLINDROS,ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ - ΚΟΛΙΝΔΡΟΣ και με άλλα παρόμοια ποδοσφαιρικά συνθήματα.
Μόνο να μπορέσουμε να πάμε Μουντιάλ,διότι είναι πολύ δύσκολο πλέον,αλλά όχι ακατόρθωτο.
Στο Κολινδρό ζήσαμε μέρες δόξας στο ποδόσφαιρο με τη θρυλική ομάδα "Αναγέννηση Κολινδρού".
Δε ξέρω ακριβώς την ιστορία της και πρέπει να ψάξω γι' αυτό,αλλά τη προηγούμενη δεκαετία μεσορανούσε στα πρωταθλήματα Β και Γ Εθνικής κατηγορίας.
Φοβερή ομάδα και φοβερό ποδόσφαιρο βλέπαν τα ματάκια μας κάθε Κυριακή.
Κατάμεστο το Δημοτικό στάδιο με 2000-3000 φιλάθλους,έβλεπαν καλούς και ικανούς ποδοσφαιριστές,πολύ καλούς αντιπάλους με αστέρια που αργότερα έγιναν διεθνούς φήμης αθλητές όπως Τσιάρτας,Ατματζίδης,Νινιάδης,Μάρκος,Καφές,Τζώρτζεβιτς,
Γιαννακόπουλος,Μύρτσος,Ελευθερόπουλος,Λουτσιάνο,Πατίκας,
Βέλιτς και πολλούς άλλους που τώρα δε θυμάμαι.
Μεγάλα τοπικά ντέρμπι με Πιερικό,Βέροια,Νάουσα,Πόντιους Βέροιας,Απόλλων Κρύας Βρύσης,Αλεξάνδρεια,Χαλκηδόνα Θεσσ/νίκης,Αμπελόκηπους Θεσσ/νίκης,Λύκους Καλοχωρίου...
Ωραία χρόνια και καταστάσεις κι όμορφες αναμνήσεις.
Περασμένα μεγαλεία και διηγόντας τα να χαίρεσαι.
Θα αναρτήσω μια παλιά φωτογραφία της Αναγέννησης πριν πολλά χρόνια που μου την έδωσε ο κύριος Στέλιος.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Facebook,youtube,ασφάλεια στο διαδύκτιο

Γεια σας.
Στο δημοφιλές site facebook ή φάτσαμπουκ,βλέπω πολλά νέα παιδιά του Κολινδρού με προσωπική σελίδα.
Επίσης βλέπω πολλά video αναρτημένα στο youtube,που αφορούν το χωριό μας.
Στη τελευταία μόδα του zoo.gr μετέχουν πολλοί συγχωριανοί μας και μονομαχούν με άλλους χρήστες ανά τον κόσμο σε διάφορα games.
Αυτό είναι το καλό της υπόθεσης.
Να γνωρίζουν και να χειρίζονται καλά το ίντερνετ οι Κολινδρινοί.
Το κακό της υπόθεσης είναι όταν κολλάς με το PC κι αφιερώνεις ατέλειωτες ώρες πάνω στην οθόνη του και σου γίνεται έμμονη ιδέα.
Τότε χρειάζεσαι μια μεγάλη βοήθεια από κάποιον τρίτο και μια γενναία απόφαση να ξεκόψεις.
Καλό τo ίντερνετ,αλλά μη το παρακάνουμε και να προσέχουμε πολύ με ποιους συνομιλούμε και ποιους εμπιστευόμαστε.
Υπάρχει ένα χρήσιμο site για όλους μας,το www.saferinternet.gr.
Ας ρίξετε μια ματιά όλοι σας,κάτι χρήσιμο θα πάρετε.
Οι καιροί είναι πονηροί και δε ξέρεις από που θα σου γίνει η ζημία.
Γι' αυτό καλά είναι πάντα να ενημερώνεστε πριν σερφάρετε στο χαώδες,άγνωστο και δαιδαλώδες διαδίκτυο.

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Μισογεμάτο ή μισοάδειο ποτήρι;

Γεια σας.
Όσοι με γνωρίζουν,ξέρουν ότι με τα πολιτικά κόμματα,ούτε θέλω,ούτε έχω καμιά σχέση.
Η πολιτική όμως σαν Έλληνα πολίτη μ' ενδιαφέρει.
Κι αυτό που θέλω να εκφράσω μετά τις εκλογές είναι ότι στη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Άκουσα για μεγάλη ήττα της Ν.Δ.
Άκουσα για μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ.
Αναλόγως από ποια μεριά το βλέπεις.
Το μισό ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;
Συνήθως ένα από τα δύο θέλουμε να ισχύει κι όχι το ακριβές που είναι κυριολεκτικά μισό.
Αυτό πάντα πίστευα ότι φανερώνει τη ψυχοσύνθεση του Έλληνα,που γρήγορα ενθουσιάζεται και βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο και γρήγορα απογοητεύεται και το βλέπει μισοάδειο.
Και σπανιότατα το βλέπει μισό.
Είναι αυτό δείγμα του ότι δε θέλει να δει την αλήθεια;
Υποθέτω ναι,διότι ο φόβος που καλύπτει το ψεύτικο κόσμο του,δεν τον αφήνει να λακίσει.
Άρα ο φόβος δε φυλά μόνο τα έρμα,αλλά κρύβει και την αλήθεια.
Τα γράφω αυτά σήμερα,διότι με κάποιο τρόπο θέλω να πω,πως δε μου αρέσει εν έτη 2009 τα δύο μεγάλα κόμματα μαζί,να συγκεντρώνουν το 78% των ψηφοφόρων.
Υπερβολικά μεγάλο ποσοστό για δημοκρατικό πολίτευμα.
Το ίδιο συμβαίνει και στον Κολινδρό.

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Εκλογές - Exit Poll

Γεια σας.
Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες να ανεβάσω τραγούδια,ας ξαναγράψω κάτι να αλλάξει και η προηγούμενη ανάρτηση.
Εκλογές σήμερα και έχω δει πολλές άγνωστες,μα και γνωστές φάτσες στο Κολινδρό.
Κι ο Παυσίλυπος ξαναείδε πρόσωπα που είχε χρόνια να τα δει.
Μίλησα με κάποιον φίλο μου,γέννημα θρέμμα από τη Θεσσαλονίκη και μόνος του,μου ανέφερε πολύ σωστά πως είναι καιρός να πάρει τα δικαιώματά του από εδώ και να τα μεταφέρει εκεί που μένει.
Χαρακτηριστικά μου ανέφερε πώς θα διώξουν τον νυν δήμαρχο Θεσσαλονίκης,αν δεν ψηφίσουν εκεί;
Δημήτρη μου,τα έγραψα στο μπλοκ στις πρώτες μου αναρτήσεις.
Αλλού τρως,αλλού πίνεις ,αλλού πας και ψηφίζεις.
Βγήκαν και τα πρώτα exit poll.
Ν.Δ.
34,3% - 37,3% Exit Poll
94 - 100 ΕΔΡΕΣ
35,5%

ΠΑΣΟΚ
41,0% - 44,0% Exit Poll
151 - 159 ΕΔΡΕΣ
41,0%

ΚΚΕ
7,3% - 8,3% Exit Poll
20 - 22 ΕΔΡΕΣ
8,0%

ΛΑ.Ο.Σ
5,0% - 6,0% Exit Poll
14 - 16 ΕΔΡΕΣ
6,0%

ΣΥΡΙΖΑ
3,9% - 4,9% Exit Poll
11 - 13 ΕΔΡΕΣ
4,5%

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
2,0% - 3,0% Exit Poll
0 - 0 ΕΔΡΕΣ
3,0%

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

UFO in Kolindros

Γεια σας.
Κάποιος φίλος σήμερα,μου έδωσε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε πριν λίγες μέρες στο Κολινδρό και δείχνει καθαρά ένα αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο πάνω δεξιά.
Ισχυρίζεται ότι είναι εκεί σχεδόν καθημερινά,από τη μέρα που προκηρύχτηκαν οι εκλογές.
Πρέπει να έρθει ο Χαρδαβέλας,να μας λύσει την απορία.
Μπορεί να χρειαστεί να έρθουν και καθηγητές Πανεπιστημίου.
Τώρα όμως,διότι μετά τις εκλογές μπορεί να τρομάξει και να φύγει.
Δείτε τη φωτογραφία και τα συμπεράσματα δικά σας.



Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

ΛΑ.Ο.Σ και φτωχαδάκι

Γεια σας.
Τόσες μέρες και ξέχασα να σας γράψω για την επανασύνδεση των 50-50.
Τη προηγούμενη Παρασκευή,μαζευτήκαμε στο Χαμάμ,(στο καφενείο του Κώστα),τέσσερα άτομα από τη παρέα(ο Αιμίλιος,ο Βασίλης,ο Στέργιος κι εγώ).
Φάγαμε τα κοψιδάκια μας,ήπιαμε τα ποτά μας και σχετικά νωρίς φύγαμε(12:30).
Σαν πρώτη συνάντηση πήγαμε λίγο χαλαρά.
Να καλοπιάσουμε και τις γυναίκες μας,διότι η συνέχεια θα είναι δυνατή.

Σήμερα το πρωί υποψήφιος βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. της Πιερίας,μοίραζε μονόκιλα στραγγιστά γιαούρτια στο κόσμο,σε όλα τα καφενεία του Κολινδρού.
Εμένα μου έδωσαν δύο κιλά,μιας και είμαι τρίτεκνος.
Τουλάχιστον αυτός κατάλαβε ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά,του δίνει να φάει και δε στέλνει μηνύματα κάθε τρεις και λίγο στα κινητά μας τηλέφωνα, απρόσκλητος...αδιάκριτος...και πολύ ενοχλητικός...
Φανταστείτε τι θα μπορεί να κάνει σα βουλευτής...
Κοτόπουλα θα μας μοιράζει...Τουλάχιστον δε θα πεινάσουμε...
Πρέπει να είναι μέθοδοι της πατρίδας του...Κυπριακοί δηλαδή...
Καλή του τύχη στις εκλογές.
Ήταν όντως πρωτότυπος και καθόλου ενοχλητικός,ίσα ίσα χρήσιμος.
Αυτή τη φορά φτηνά τη γλίτωσα και δε με βάλανε εφορευτική επιτροπή.
Βάλανε πρώτο ξάδερφό μου με το ίδιο ονοματεπώνυμο,αλλά διαφορετικό πατρώνυμο.
Τη προηγούμενη φορά με είχαν πάλι επιτροπή για τις Ευροεκλογές.
Είπα δε θα πάω,αλλά ήρθε πρωί πρωί η αστυνομία στο σπίτι με ξύπνησε κι αναγκάστηκα να πάω,διότι είχε πάει μόνο ένα άτομο.
Δίκιο είχανε,ένα άτομο δε μπορεί να τα βγάλει πέρα με τίποτα,αλλά κι εμένα με είχανε δεύτερη σερί φορά κι αγανάκτησα.
Δε γίνεται σωστή επιλογή των ατόμων της εφορευτικής επιτροπής,αυτό κατάλαβα με το φτωχό μου μυαλό.
Επειδή έχουν όρεξη οι πολιτικοί κάθε λίγο να μας χρεώνουν επιπλέον σαν χώρα,κάνοντας εκλογές,πρέπει να τη πληρώνει ο λαός;
Ας πηγαίνουν οι ίδιοι επιτροπές με τους δικαστικούς και να μας αφήνουν στην ησυχία μας,αυτό θέλουμε.
Δε τους ενοχλούμε,αυτοί γιατί μας ενοχλούν;
Έτσι κι αλλιώς δρουν ανενόχλητοι,στην Ελληνική δημοκρατία του 2009.