Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Όταν βρεις τον εαυτό σου,θα βρεις και το θεό σου - Ψυχή,μετεμψύχωση

Γεια σας.
Μετά από τόσες μέρες απουσίας,γεμάτες με πολλή δουλειά και προβλήματα,είμαι πάλι κοντά σας,με νέα ανάρτηση.
Συλλυπητήρια καταρχάς,στην οικογένεια του Θωμά,που έφυγε νωρίς από τη ζωή και καλό παράδεισο στον ίδιο.
Παλιός μου γείτονας ήταν και ομοϊδεάτης μου,ως προς την ομάδα που υποστηρίζω.
Μπορεί να αρχίζω μακάβρια την σημερινή μου ανάρτηση,αλλά κι ο θάνατος μέρος της ζωής μας είναι,πρέπει να μη τον φοβόμαστε,να τον κοιτάμε κατάματα,ώσπου να έρθει και η δική μας σειρά να τον αντιμετωπίσουμε και να δούμε το αληθινό και πραγματικό αποτέλεσμα της μονομαχίας μας,μαζί του.
Δηλαδή το τι συμβαίνει,στη μετά θάνατο ζωή μας.
Μεταξύ σοβαρού κι αστείου,έχει δει κανείς σας,νεκρό να ξαναγυρνάει πίσω στη ζωή;
Όχι,αυτό σημαίνει πως περνάνε καλά όπου κι αν αναπαύονται ή τριγυρνάνε οι ψυχές τους και δε θέλουν να ξαναγυρίσουν.
Από τις λίγες μαρτυρίες - περιγραφές που κατά καιρούς άκουσα σε τηλεοπτικές εκπομπές,συγκράτησα,πως όταν πεθαίνουμε,η ψυχή μας ακολουθεί ένα άσπρο φως,τόσο λαμπερό κι εκθαμβωτικό,που της είναι πολύ δύσκολο να το αρνηθεί.
Και κάτι άλλο είναι πως η ψυχή ζυγίζει από 14 έως 21 γραμμάρια,κάτι που έγινε και ταινία αργότερα.
Οι προσωπικές μου εμπειρίες που ακόμα και τώρα με συγκλονίζουν όταν τις θυμάμαι,είναι όταν λίγο πριν πεθάνει ο μεγαλύτερος παππούς μου (ο Νάσος)- πατέρας του πατέρα μου - κι ενώ ήταν από εγκεφαλικό και δε γνώριζε κανέναν και τίποτα,ξαφνικά στη τελευταία αναλαμπή του που λέει κι ο λαός μας,καταλάβαμε - δίχως να μιλήσει - ότι μας αναγνώρισε όλους,ένα(το τελευταίο)δάκρυ έτρεξε στο μάγουλό του και σε λίγο ξεψύχησε.
Πάντα ανατριχιάζω με αυτήν την εικόνα,όταν το φέρνουν οι περιστάσεις να το θυμηθώ,που την ξαναείδα στον άλλον παππού μου (Θανάση),με παρόμοια αίτια θανάτου - πατέρα της μητέρας μου - αλλά αυτή τη φορά περίμενα με αγωνία πως θα συνέβαινε,ήθελα να το επιβεβαιώσω και τελικά οι προσδοκίες μου δικαιώθηκαν.
Κάτι που θυμάμαι από μικρό παιδί και για πάντα στη ζωή μου,είναι πως κάποια στιγμή,πολλά χρόνια πριν πεθάνει ο παππούς μου ο Νάσος κι ενώ το εγκεφαλικό μόλις είχε κάνει ελαφρά την εμφάνισή του,τον είδα να διαβάζει βιβλίο με θέμα τη μετεμψύχωση.
Δεν ήξερα τι σημαίνει αυτή η άγνωστη για μένα τότε λέξη,τον ρώτησα και μου εξήγησε για τη ψυχή που δε ξέρουμε που πάει μετά το θάνατο και τι κάνει.
Πάντως είναι μεγάλο το θέμα της μετεμψύχωσης,απασχολεί πολύ κόσμο,τους έλκει το άγνωστο και μυστήριο που τη καλύπτει και σίγουρα η θρησκεία μας έχει απαντήσεις.
Απαντήσεις που άλλους πείθουν κι άλλους όχι.
Το ότι δεν υπάρχουν από αλλού απαντήσεις τα εναποθέτουμε όπως πάντα,όλα στο θεό,με τη κρυφή ελπίδα όλων μας,κάποτε ο άνθρωπος να το ανακαλύψει κι αυτό,που για την ώρα φαντάζει αδύνατο.
Από μικρό μου έχει μείνει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό και τη ψυχή μου,μία συμβουλή,που παντοτινά προσπαθώ να την ακολουθώ:
" Όταν βρεις τον εαυτό σου,θα βρεις και το θεό σου. "