Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Από το σπίτι σου περνώ

Γεια σας.
Τη Καθαρά Δευτέρα το πρωί εμφανίστηκε μια ΙΧ κλούβα με αθίγγανους στα στενά δρομάκια του Κολινδρού.
Τίποτα το μεμπτό και το στραβό.
Όλο το γέλιο είναι το δίστιχο που έχει αναρτημένο στη πίσω πόρτα και στο παρμπρίζ της ο φίλος μας ο Πάνος.



Πατήστε το παρακάτω λινκ να διαβάστε το ψήφισμα της λαϊκής συνέλευσης του διοργάνωσε ο Δήμος Κολινδρού:


Να μη ξεχάσουμε ότι αύριο έχει αιμοδοσία.

Νηφάλιοι Αιμοδότες

Γεια σας.
Τη Κυριακή το πρωί,μας καλεί το καθήκον στην καθιερωμένη μας αιμοδοσία.
Πολλά χρόνια η ίδια ευχάριστη διαδικασία,που έφερε το Κολινδρό να διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους αιμοδοτικούς συλλόγους στην Ελλάδα.
Όλοι ξέρετε τη χρησιμότητά του και την εξυπηρέτηση που παρέχει ανά πάσα στιγμή σε όλα τα μέλη και τους συγγενείς αυτών.
Προσοχή λοιπόν στο αλκοόλ την παραμονή της αιμοδοσίας.
Νηφαλιότητα και προσεγμένη ζωή να κάνουμε και όλοι θα δώσουμε με τη σειρά.
Ένας ένας.
Κυριολεκτικά και δε κάνω πλάκα.
Αν πάει κάποιος μετά το πέρας της θείας λειτουργίας,θα πέσει σε μποτιλιάρισμα αλά Τσιμισκή μέρα μεσημέρι και με βροχή.



Επί ευκαιρίας θέλω να απαντήσω αρνητικά στη πρόταση του κυρίου Κώστα,να συμμετάσχω στο επόμενο συμβούλιο του αιμοδοτικού συλλόγου.
Τον ευχαριστώ για τη τιμή που μου έκανε,αλλά δε θέλω ακόμα,όπως του εξήγησα και κατ' ιδίαν.
Μια μέρα που πήγα να ρίξω λίπασμα σε ένα χωράφι(όχι όπως ο Φατσέας στο Καφέ της Χαράς,βραδιάτικα...) και βιαζόμουν να προλάβω πριν αρχίσει να βρέχει,με βρήκε στα πατώματα ο Κώστας - πολύ κοντά στο νέο μαγαζί (για λίγους) του Κολινδρού - με σταμάτησε και μου πρότεινε να μπω στο συμβούλιο.
Καλά είναι να μπαίνουν οι πολίτες και να συμμετέχουν σε συλλόγους,είμαι υπέρ αυτών των προσπαθειών,αλλά πέντε χρόνια διοίκησης ενός οποιουδήποτε συμβουλίου είναι πάρα πολλά κατά τη γνώμη μου.
Εγκλωβίζεσαι έτσι και μπορεί από βοήθεια να καταλήξει σε τρόπο ζωής.
Κι αν γίνει τρόπος ζωής,άντε να παραιτηθείς ή να αποσυρθείς...
Οπότε δε θα ήθελα να θέσω υποψηφιότητα.
Στο μέλλον μπορεί.
Εξάλλου προς το παρών καλά είμαι με τα ιστολόγια και τη προσπάθεια που καταβάλλω με όλη μου τη καρδιά και την ευχαρίστηση.
Μου τρώει αρκετό χρόνο να ενημερώνω δύο ή τρία μπλοκ.
Έχω και τρία μικρά κι ανήλικα παιδιά,που έχουν τις δικές τους ανάγκες,οπότε δε μένει και πολύ χρόνος για επιπλέον ενασχολήσεις.

Ο Κώστας είναι το γνωστό σε όλους πρόσωπο του Κολινδρού,που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το σύλλογο όσο κανένα άλλος και φημίζεται για ένα ακόμα χάρισμα,αυτό που θυμάται ότι πινακίδα αυτοκινήτου δει στο χωριό μας.
Τρομερό χάρισμα.
Θυμάται κι εκτός Κολινδρού πινακίδες αυτοκινήτων?
Δε το γνωρίζω αυτό.
Αλλά γιατί να μη τις θυμάται?
Άπειρες οι δυνατότητες των εγκεφάλων μας,αλλά δε τις γνωρίζουμε.
Ένα ακόμα που θυμήθηκα για τον συγκεκριμένο συγχωριανό μας,είναι που όταν ερχόταν οι μέρες της αιμοδοσίας,το καταλαβαίναμε όλοι(πριν καν δούμε αφίσα ή ανακοίνωση), από το γεγονός ότι έβγαινε σε όλα τα μπαρ και τα καφενεία του χωριού μας.
Δεν είναι πολύ του έξω,ούτε πίνει και καπνίζει,αλλά σε περιόδους αιμοσίας έβγαινε για όλο το χρόνο και συνεχώς.
Χώρια που μας υπενθύμιζε συνεχώς να μη πίνουμε για να είμαστε ήρεμοι και νηφάλιοι τις Κυριακές και πολύ καλά έκανε ο άνθρωπος.