Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Τα όρια της ελευθερίας μου,τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του συνανθρώπου μου

Γεια σας.
Χρόνια πολλά σε όλους σας.
Καλά περάσαμε τις γιορτές,οικογενειακά,ήσυχα και πάμε τώρα ολοταχώς να αλλάξουμε τη χρονιά.
Πληρώσαμε οι πιο πολλοί,τα κατά πολύ αυξημένα τέλη κυκλοφορίας των οχημάτων μας,αλλά έχουμε τη συνείδησή μας καθαρή,διότι το περιβάλλον κι ο κόσμος μας τώρα θα σωθούν ως δια μαγείας.
Άρχισαν τα πολιτικά παρατράγουδα.
Πέρασε η περίοδος χάριτος που δικαιωματικά εκχωρείται σε κάθε νέα κυβέρνηση και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Μετράμε αντίστροφα πλέον.
Πέρυσι τέτοιο καιρό διαμαρτυρόμασταν για την υπερβολική αύξηση των τελών.
Φέτος είναι το κάτι άλλο η προσαύξηση.
Που θα πάει η δουλειά κανένας δε ξέρει,μάλλον λίγοι το προβλέπουν ή το γνωρίζουν.
Κι ένα μικρό παιδί γνωρίζει πως αν ο κόσμος είχε λεφτά θα έπαιρνε καινούρια αυτοκίνητα όχι για το λόγο να μη πληρώσει πολλά τέλη,αλλά για την ευχαρίστησή του.
Τώρα από τη μια δε μπορεί να πάρει λόγω έλλειψης χρημάτων κι από την άλλη έρχεται το κράτος και "τιμωρεί" κυριολεκτικά τους φτωχούς πολίτες της,επειδή δε μπορούν να αγοράσουν νέα οχήματα.
Αλλάξαμε τη προηγούμενη κυβέρνηση για λάθη κι ανικανότητα κι έρχεται η νέα με υποσχέσεις πολλές αλλά από ουσία μηδέν.
Τίποτα δεν αλλάζει.
Μια από τα ίδια.
Πάντα ο φτωχός θα τη πληρώνει και θα φτωχαίνει.
Έτσι κι ένα μικρό παιδί μπορεί να κυβερνήσει.
Ίσως κάνει λιγότερα λάθη και ίσως αποδειχθεί πιο δίκαιο.
Τζάμπα τα πτυχία τους που από ότι φαίνεται κι αυτοί νύχτα τα πήραν.
Τέλος πάντων.
Το έχω ξαναγράψει σε προηγούμενη ανάρτηση,θέλοντας να υποδείξω μία άλλη αρρωστημένη κατάσταση,αλλά κι εδώ ταιριάζει γάντι:
"Τέτοιο μαντρί έχουμε τέτοιο γάλα βγάζουμε".

Αυτό με την Αγία Θεοδώρα φέτος τα Χριστούγεννα δε θυμάμαι να έχει ξαναγίνει.
Γεμάτος ο προθάλαμος και η κύρια είσοδος της εκκλησίας - φράκαραν με καμιά τριανταριά άτομα -,με αποτέλεσμα να μη μπορεί να περάσει ο κάθε εκκλησιαζόμενος και να πάει στις πτέρυγες που ήταν σχεδόν άδειες και μπορούσαν να απορροφήσουν πιο πολύ κόσμο.
Προσωπικά ξαναβγήκα έξω και δε μπήκα καν στο κόπο να επιχειρήσω να περάσω από το ανθρώπινο σύμπλεγμα για να πάω στη πτέρυγα των αντρών,στη δεξιά πλευρά του ναού.
Κι εδώ χωροφύλακα χρειαζόμαστε για την ορθή διαχείριση του χώρου?
Τα αυτονόητα δε μπορούμε να καταφέρουμε μόνοι μας?
Δε μπορούμε να λειτουργούμε ελεύθερα,δίχως να καταπιέζουμε τα δικαιώματα του συνανθρώπου μας?
Τότε καλά παθαίνουμε.

Υ.Γ.
Αυτή η καραμέλα ότι ο Έλληνας έχει μαύρα λεφτά και δεν έχει καμιά ανάγκη,καλά είναι να σταματήσει,διότι από τη μια δίνει άλλοθι στο κράτος κι από την άλλη υποτιμάει τη νοημοσύνη μας.
Αφορά μια μικρή μερίδα πολιτών κι όχι την πλειοψηφία του λαού μας.