Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Otto Rehhagel vs MME

Γεια σας.
Ενώ θα περίμενε κανείς λόγω Μουντιάλ να έχει έξω τα βράδια περισσότερο κόσμο στη πιάτσα,εν τούτοις δεν έχει.
Μάλλον μετρημένες είναι οι μέρες που γεμίζει ο κόσμος τα μαγαζιά μας.
Τις πιο πολλές,ελάχιστοι παρακολουθούμε έξω τα σπουδαία πραγματικά παιχνίδια του Μουντιάλ,που όσο θα περνάνε οι αγωνιστικές θα αποκτάνε όλο και περισσότερο ενδιαφέρον.
Τα περισσότερα καφέ και μπαράκια έχουν κάνει καλές επενδύσεις σε τηλεοπτικούς δέκτες.
Να προχωρούσε η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου ακόμα λίγο, ως το τελικό!!! που πιστεύω ότι θα μπορούσε να πάει αν είχε περάσει από τους ομίλους,θα ήταν όλα πολύ διαφορετικά.
Θα έβγαζε έξω στους δρόμους και τη κουτσή Μαρία...
Δε πειράζει όμως.
Καλά ήταν κι ως εδώ.
Πρώτη νίκη,πρώτα γκολ,πρώτη ανατροπή σκορ υπέρ μας.
Ότι ήθελαν τα ΜΜΕ...
Τουλάχιστον το πάθημα με την ήττα από την Κορέα,να μας γίνει μάθημα στο μέλλον.
Διότι μετά τα αποτελέσματα του ομίλου μας,το γενικό συμπέρασμα είναι ότι αυτή η κακή εμφάνιση που κάναμε με τη Νότιο Κορέα μας μείωσε κατά πολύ τις πιθανότητες πρόκρισης στον επόμενο γύρο.
Τώρα ότι έγινε έγινε και δεν αλλάζει κάτι.
Με λύπη μου διάβασα ότι τελείωσαν τον προπονητή των μεγαλύτερων στιγμών μας σαν Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου,πριν την ώρα του.
Ακόμα δε βγήκε ο άνθρωπος να πει ότι σταματάει από την ομάδα ή ότι τον σταματάνε και τα λοιπά και διαβάζω στις ηλεκτρονικές εφημερίδες ότι τελείωσε.
Μπορεί να είναι αλήθεια και κάποτε ίσως γινόταν αυτό,αλλά δε μου αρέσει να βλέπω αλαζόνες ανθρώπους να κατηγορούν τον προπονητή των επιτυχιών για κακή συμπεριφορά προς τα ΜΜΕ και κακοδιαχείριση του Ελληνικού έμψυχου υλικού.
Κάπου διάβασα μάλιστα ότι βρήκαν τον αντικαταστάτη του στο πρόσωπο του κυρίου Σάντος.
Καλός προπονητής είναι δε λέω,αλλά λίγος...για πρωταθλητές Ευρώπης.
Ο Ρεχάγκελ έχει αυτό το κάτι τις που ντοπάρει ψυχικά τον απλό λαό,τη στόφα ενός γνήσιου ηγέτη που πολλοί από μας θα θέλαμε να μας καθοδηγεί.
Απλός και μετρημένος,φιλοσοφημένος και πνευματικά καλλιεργημένος,δουλευταράς που παρά τα χρονάκια του,μοιάζει σαν άνθρωπος νεότερης γενιάς,γεμάτος ζωντάνια με θέληση για ζωή,για νέα λάθη,για νέα συναισθήματα.
Έκανε όμως ένα πολύ μεγάλο λάθος...
Δε γούσταρε καθόλου τα ΜΜΕ - για μας τους κοινούς θνητούς καλά έκανε - και δε τα έγλειφε,ούτε το έκρυβε.
Δεν έγινε δηλαδή Νεοέλληνας...
Οι δημοσιογράφοι όμως - ιδίως των μεγάλων μέσων και οίκων - είναι σαν τους απλούς κοινούς νεκροθάφτες αλλά με μεγαλύτερα φτυάρια.
Φτυάρια που τους επιτρέπουν να θάβουν και ζωντανούς ανθρώπους,αφού πρώτα τους ρουφήξουν πολύ από το αίμα.
Τέλος πάντων ότι και να κάνει ο Όττο, θα έχει πάντα την αγάπη,την εκτίμηση και τη συμπάθεια των απλών Ελλήνων της γης.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να πάρει άνθρωπος από τη ζωή του.
Ας κάνει ότι του φωτίσει ο θεός κι εμείς θα είμαστε πάντα μαζί του.
Έστω και νοερά,αν όχι δια ζώσης.
Εξάλλου οι πραγματικές αξίες δε χάνουν ποτέ τη λάμψη τους.
Όπου και να πάει θα λάμπει αλλά θα κάνει ευτυχισμένους και τους γύρω του.
Ετερόφωτη η ακτινοβολία του.
Στο κάτω κάτω της γραφής,ίσως να μην είμαστε άξιοι γι' αυτόν τον προπονητή.

Ο νέος που θα έρθει - αν φύγει ο Otto Rehhagel - θα έχει πάρα πολύ δύσκολο έργο.
Καταρχήν θα έχει πάντα μεγαλύτερο και κυριότερο αντίπαλο τη σύγκριση με τον Όττο Ρεχάγκελ.
Θα πρέπει - σίγουρα κατά τα ΜΜΕ και θα το δείτε στο μέλλον - να τον φτάσει και να τον ξεπεράσει.
Κομματάκι δύσκολο,εκτός κι αν είναι πολύ μεγάλου βεληνεκούς προπονητής.
Ο κύριος Σάντος δεν έχει αυτή τη δυναμική και δεν έχει την εμπειρία να πρωταγωνιστεί και στο τέλος να βγαίνει νικητής.
Κάτι που έχει ο Ρεχάγκελ και το απέδειξε σε όλες τις ομάδες που δούλεψε.
Ακόμα και με την υποδεέστερη Καιζερσλάουτερν,πήρε πρωτάθλημα στη Μπουντεσλίγκα, σαν νεοφώτιστη.
Μιλάμε για τρομερή αυτοπεποίθηση που τη μεταδίδει στο ακέραιο με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο και στους συνεργάτες του.
Ο όρος loozer είναι άγνωστη λέξη για τον Γερμανό.
Αλλά που να καταλάβουν τα ΜΜΕ...
Αυτά είναι αιμοδιψή και η θλίψη με το πόνο του πολίτη είναι η πηγή ζωής τους.
Η χαρά, η ευτυχία,η ευημερία δεν πουλάνε.
Κι όμως αυτά επηρεάζουν τη ζωή μας,(σχεδόν πάντα αρνητικά) στο μεγαλύτερο βαθμό που θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί.
Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή Έλληνας που να βλέπει τηλεόραση και να έχει καλή ψυχολογία...
Δεν είναι τυχαίο αυτό...
Αλίμονό μας....

Υ.Γ.
Αν είναι να φύγει από την ομάδα μας ο Otto Rehhagel,θα ήθελα πάρα πολύ να πάει στην ομάδα της πόλης που γεννήθηκα και έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου.
Στη Νυρεμβέργη...

Δεν υπάρχουν σχόλια: