ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ - (Νίκος.... νεότερα)

Γεια σας.
Πριν λίγο μίλησα με τον αδερφό του Νίκου,τον Κώστα.
Ο άνθρωπος είναι κατενθουσιασμένος.
Όλα πάνε πολύ καλά με το Νίκο,στην ιδιωτική κλινική της Θεσσαλονίκης(Άγιος Λουκάς) και συνάμα πολλών αστέρων ξενοδοχείο στις τιμές!!!!
Έχει οχτώ μέρες που εγχειρίστηκε και χθες έκατσε σε καρέκλα.
Επίσης κάνει ποδήλατο στο κρεβάτι.
Έχει να κάνει από εδώ και πέρα με φυσιοθεραπευτές.
Από βδομάδα ο γιατρός του είπε ότι θα δουν επιπλέον τρομερή βελτίωση.
Από όσα κατάλαβα από τη σύντομη κουβέντα μας,χάθηκε πολύτιμος χρόνος,με τη παραμονή του Νίκου στο Ιπποκράτειο.
Θα μου πείτε ο πρώτος είναι? αλλά μακάρι να είναι ο τελευταίος, συμπληρώνω ονειρευόμενος κρατικά συστήματα υγείας να λειτουργούν τουλάχιστον με βασικές αρχές...
Όλοι μας έχουμε εμπεδώσει στη σύντομη αυτή ζωή,ότι δυστυχώς στο δημόσιο σύστημα υγείας,πας με απλό πονοκέφαλο και βγαίνεις με καρκίνο,από τα συνεχόμενα τριτοκοσμικά σοκ που υφίστασαι.
Αν δεν έχεις χρήματα είσαι καταδικασμένος κατά 80% να πας σαν το σκυλί στο αμπέλι.
Εκτός κι αν είσαι τυχερός και πέσεις σε ευαισθητοποιημένους γιατρούς και νοσοκόμους.
Υπάρχουν και τέτοιοι,αλλά χάνονται στην ανυπαρξία του συστήματος...
Άστα να πάνε...
Τέτοια κακοδιαχείριση,λαμογιά και ανευθυνότητα δε πρέπει να υπάρχει πουθενά στο κόσμο...

Στον αδερφό του Νίκου έκανα μια σχετική νύξη για την οικονομική ενίσχυση που έγραψα και στο μπλοκ σε προηγούμενη ανάρτηση,αλλά τον βρήκα προς το παρόν,κάθετα αντίθετο.
Το έχουν συζητήσει οικογενειακώς(και με τον Νίκο) κι αποφάσισαν από κοινού ότι θα αντιμετωπίσουν μόνοι - προς τιμή τους - τα δυσβάσταχτα έξοδα.
Προσπάθησα να τον μεταπείσω να μη το πάρει ως ελεημοσύνη,αλλά ως ανταπόδοση για τον αγώνα που έδωσε για όλους,για τα παιδιά μας,για τους γονείς μας για τον Κολινδρό μας - που όσο μας πληγώνει τόσο μας πωρώνει..
Στο τέλος αφού τελειώσουν όλα καλώς με το Νίκο,μου άφησε μια ελπίδα φωτός,ότι θα το ξανασυζητήσουμε με άλλη διάθεση κι έτσι θα γίνει.
Προς το παρόν προσευχόμαστε για να τους πάνε όλα καλά...

Υ.Γ.
Αν κάποιοι θέλετε τη ταπεινή μου γνώμη για όλα αυτά που ακούω κάθε μέρα και που κάποιος με ρώτησε,δηλαδή γιατί δεν γράφω τίποτα για τις επικείμενες Καλλικρατικές εκλογές - ύστερα από όλα αυτά που άκουσα στη κουβέντα μας με τον Κώστα,αλλά και τις ηθικές μας δεσμεύσεις - δε θέλω να ακούσω άνθρωπο Κολινδρινό,να συμμετάσχει σε εκλογές Καλλικράτη,αλλά ούτε και να δω άλλον μη Κολινδρινό υποψήφιο στο χωριό μας,ούτε για αστείο...
Μέχρι το 66 του Αιγινίου και πολύ θα του είναι...
Θα τους ξεφτιλίζω και θα τους ξεντροπιάζω με το τρόπο μου κάθε μέρα από το μπλοκ,ώσπου να μου κάνουν μήνυση ή να με δέσουν τα χέρια ή να με φιμώσουν το πνεύμα...
Το αποφάσισα στο όνομα του αγώνα που δίνει καθημερινώς ο Νίκος και η οικογένειά του κι ας κάνω λάθος στη τελική...
Δε με ενδιαφέρει καθόλου.
Έστω κι αν μείνω μοναχός στο τέλος,που θα μείνω...εκ των εξελίξεων...
Αφού όμως προς το παρόν ακόμα,μπορώ να γράφω πέντε έξι απλά πράγματα για τον Κολινδρό,οφείλω να γράφω αυτά που σκέφτομαι κι όχι αυτά που σκέφτονται οι άλλοι.
Όποιος θέλει διαβάζει κι όποιος δε θέλει να κλικάρει αλλού.
Όμορφα κι ωραία,δίχως παρεξηγήσεις.
Γιατί άμα γίνουν αυτά που ακούω θα αναγκαστώ να επιτεθώ κι όχι να αμυνθώ στο καβούκι μου.
Δεν έχω κανέναν ανάγκη και κανέναν δεν ανάγκασα με το μαχαίρι στο λαιμό να με διαβάζει...
Ούτε κερδίζω χρήματα από το μπλοκ,δεν είναι η δουλειά μου,είναι το χόμπυ μου.
Ούτε χρωστάω σε κανέναν και τίποτα...
Χρωστώ μόνο στο θεό...

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ